Gamen

(Dit zijn chomosomen met de genen erop )

Na lang twijfelen weet ik het zeker: ik mis een gen!! Het is treurig maar waar. Het gen waar de sport-beleving, game-behoefte en het plezier om spelletjes te doen op vastgelegd is.
Als moeder heb ik dat op gebied al gefaald; Kolonisten van Katan heb ik nooit begrepen en kwartetten is ook niks voor mij. Gelukkig voor de kids was mijn man daar altijd voor te porren.
Het enige spel dat ik tot in de finesses beheer is mens-erger-je-niet. ( Zowel letterlijk als figuurlijk...)

Maar dat wil tegenwoordig niemand meer spelen.
Nu komt er een game-case in de bieb. Dat vind ik prima. Het gaat tenslotte om de informatie ( of het verhaal) en of dat nou via een game, muziek CD, boek of CD-ROM geleend wordt maakt weinig uit voor mij.
In grote verrijdbare bak zit alle apparatuur en op commando komt er een uit de kluiten gewassen scherm omhoog. Er zit een Wii, een X-box en nog wat in waarvan ik de naam weer vergeten ben.
Vanmorgen werd het allemaal gedemonstreerd en iedereen kon het uitproberen. Op vier van deze game-cases.

En toen wist ik het zeker.....Ik mis het gen!!
Sommige collega's waren bloedfanatiek en stonden met rood-doorlopen ogen te gamen. Ze waren fanatiek digitaal aan het bowlen maar bij mij welde de competitiegeest niet op. En ze waren enthousiast op een digitale gitaar aan het pingelen met een niet-muzikaal resultaat.
Maar gelukkig vinden heel veel mensen gamen wel leuk Bejaarden gaan wii-en en edu-gaming is natuurlijk helemaal een prima ontwikkeling. Dus vooral doen in de bieb!
Want het is onvoorstelbaar veel spannender dan een boek waarvan je de afloop al kan weten door op de laatste pagina te kijken. En er zijn nog veel meer voordelen.....
Alleen IK mis het gen.