Er zijn weinig zaken waar ik gestrest van raak. Tijdgebrek, rotzooi in huis , schreeuwende pubers; allemaal te hanteren. Maar waar ik echt rode vlekken van in mijn nek krijg is apparatuur die het op belangrijke momenten laat afweten.
Zo gaven we vanmorgen de Internet-cursus voor beginners. Voor alle zekerheid, en wijs geworden door alle storingen en toestanden van de afgelopen tijd, gingen we vroeg aan de slag om alles aan de praat te krijgen.
Omdat het draadloze internet nooit zo betrouwbaar is als via ( onze gloednieuwe mooie rode) kabel namen we geen enkel risico...
Maar helaas... met het opstarten van de beamer kwamen de problemen. De eerste beamer geef een kanariegeel beeld en allerlei waarschuwingen over een filter.(?) Ik voelde de rode vlekken al komen....
Maar ik ben niet voor een gat te vangen en haalde snel de andere beamer. Bedremmeld zagen we weer
een ...jawel geel beeld.
Gelukkig was onze Josien aanwezig. Josien zorgt voor de pc's en aanverwante zaken zoals Moeder Theresa voor haar weeskindertjes en kwam dus direct. Maar ook zij kon hier even niks mee.
De vlekken in mijn nek werden nu van rood langzaam paars.
John kwam erbij en begon enthousiast aan kabels te trekken. Volgens mij is hij altijd in voor een geintje en
( het was intussen een half uur voor aanvang van de cursus) verklaarde opgewekt dat de laptop dan wel kaduuk zou zijn. " En ja...een laptop kan je eigenlijk niet repareren.!!!"
Mijn vlakken begonnen langzaam te fluoriseren.
Gelukkig kwam de ICT brigade tot de conclusie dat het niet aan de bieblaptop lag maar aan de verbindingskabel naar de beamer. We hebben een kabel uit het assortiment onze ICT hulp brigade geleend die zo zwaar en dik was dat je die eerder bij een lasapparaat zou verwachten dan bij onze laptop. Maar we konden toch gelukkig om tien uur " gewoon" van start gaan.
Zonder rood verkleurde nek of gele beelden....
Ik heb helemaal geen vlekken gezien!
BeantwoordenVerwijderen